ကျွန်ုပ်၏ဘ၀တွင် ဆရာများစွာနှင့်ပေါင်းသင်းဆက်ဆံခဲ့ဖူးပါတယ်။
မှန်ပါတယ် ကျွန်ုပ်အနေနဲ့ဆရာ၀န်ပုံသဏ္ဍာန်၏မူလအစက ဖခင်ဖြစ်ပါတယ်။
ပထမဦးဆုံးအထက်တန်းကျောင်း၊တိုကျိုတက္ကသိုလ်၊Okinaka အတွင်းပိုင်းဆေးပညာ၊ Toranomon ဆေးရုံနှင့် Ginzaဆေးရုံ
ညွှန်ကြားရေးမှူး၏ အသက်မွေး၀မ်းကြောင်းပြုခြင်းရဲ့ အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ဆရာတစ်ဦးသည် ထိုအချိန်မှာထိပ်
တန်းဆရာတစ်ဦးဖြစ်ပြီး လူနာအကြောင်းကိုသာစဥ်းစားသော မုတ်ဆိတ်နီကဲ့သို့ဆရာ၀န်လည်းဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
ဖခင်၏၀ါသနာသည် ရှော့ဂီဂေါက်ကစားရန်သွားပြီးတော့ စနေ၊တနင်္ဂနွေနေ့တွေမှာ သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်တဲ့စိတ်ရှည်သီးခံတဲ့
စီးးပွားရေးသမားတွေနဲ့ ဂေါက်ကစားရတာကိုနှစ်သက်ပါတယ်။
သို့သော်လည်း အဲဒီတနင်္ဂနွေနေ့လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ကဲ စမယ်လို့ပြောနေချိန်မှာ လူနာမှဖုန်းဆက်လာပြီး အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်ပြန်လည်
ကောင်းမွန်လာရန်ဆေးကုဖို့ပြေးသွားရတဲ့ ပုံရိပ်ကိုမြင်တွေ့ခဲ့ဖူးပါတယ်။
ထိုအချိန်မှာ ရဲကင်းလှည့်ကားဖြင့် Hakoneရှိဗီလာအိမ်တစ်ခုသို့ ခေါ်ဆောင်သွားခဲ့တာမဟုတ်ပါလား။
ငယ်ရွယ်တဲ့အချိန်တုန်းက ဖခင်နဲ့မျိုးဆက်တူတဲ့တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခကြီးတစ်ယောက်အကြောင်းကို သိခဲ့ဖူးပါတယ်။
လူတိုင်း အရက်နှင့်ဆေးလိပ်မှာပျော်မွေ့ကြပြီး မိမိကိုယ်ရဲ့ကျန်းမာရေးကို ဂရုမစိုက်တဲ့ဆရာ၀န်တွေ အများကြီးရှိကြပါတယ်။
ငယ်ရွယ်စဥ်အခါက စစ်အတွင်းမှာကုန်ဆုံးခဲ့ရတဲ့ မျိုးဆက်တွေကြောင့်လို့ ထင်မြင်ယူဆမိပါတယ်။
ယခု ဖခင်နဲ့လုံး၀ကွဲပြားတဲ့ လူမူရေးအဖွဲ့ရဲ့ဆရာ၀န်တစ်ယောက်အကြောင်းကို စဥ်းစားနေပါတယ်။
အဲဒီဆရာသည် Chuoတက္ကသိုလ်လူမူဗေဒဌာနမှဘွဲ့ရရှိခဲ့ပြီးနောက် အသက် ၃၀နှစ်ကျော်လွန်ပြီးမှ ဆေးတက္ကသိုလ်သို့ ပြန်လည်
တက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။
ဆေးကုသမှုကို လူမူရေးရှု့ထောင့်မှ စဥ်စားပါမယ်။
ဆေးကုသမှူကို ဘ၀ဒဿနတစ်ခုအနေနဲ့ ရှု့မြင်ပါမယ်။
ရေးသားခဲ့သော စာအုပ်များသည်လည်း ဒဿနိကစာအုပ်များနှင့် ဘ၀သီအိုရီကဲ့သို့ခိုင်မာသောအကြောင်းအရာတစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။
မှန်ပါတယ် ရောင်းမှာမဟုတ်ပဲ ကျွန်ုပ်ဖတ်လည်းပဲအဓိပ္ပာယ်မရှိပါဘူး။
အရက်၊ဆေးလိပ်၊ဖျော်ဖြေရေးတွေကိုရှောင်ရသလိုမျိုး ဘုန်းကြီးတစ်ပါးလိုနေထိုင်ခဲ့တယ် ထင်ပါတယ်။
ထိုသို့သော ထူးဆန်းသောဆရာ၀န်တစ်ဦးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း အမှန်တကယ်တွင် ပထမဦးဆုံး Koyama ၏အတွေးအခေါ်များကို
တန်ဖိုးထားခဲ့သော ဆရာ၀န်တစ်ဦးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်ုပ်ထက် Koyamaရဲ့ လူမူဆက်ဆံရေးကို တန်ဖိုးထားခဲ့တယ်မဟုတ်ပါလား။
ဆေးပညာလောကတွင် ကွဲပြားနေသောကျွန်ုပ်ကို ပထမဦးဆုံးနားလည်ပေးတဲ့ ဆရာ၀န်ဖြစ်ခဲ့တယ်လို့ ထင်ပါတယ်။
အဲဒီဆရာ၀န်သည် ဂေါက်ကစားခြင်းအမရှိပဲ စနေ၊တနင်္ဂနွေတွေမှာ သူငယ်ချင်းနှင့်ဖူဂျီတောင်ကိုတက်ခဲ့ပါတယ်။
ပေါ့ပါးသောအ၀တ်ကို ၀တ်ဆင်ပြီး တောင်တက်ခြင်း သို့မဟုတ် တက္ကသိုလ်ရဲ့လှည့်ပတ်ဖြတ်သန်းသွားလာခဲ့တဲ့လှုပ်ရှားမှု၏ အငွေ့အသက်
လိုမျိုးဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။။
“ဆက်ဆက် အတူတူဖူဂျီတောင်ကိုလမ်းလျှောက်ရအောင်ပါ ၊ ကိုယ်စာလှယ်ရဲ့အလုပ်က ကျန်းမာရေးအတွက်မကောင်းပါဘူး”
စသည်တို့ကြောင့် အဲဒီဆရာထံမှ အမြဲကြားခံခဲ့ရပါတယ်။
အပြင်ဘက်မှာအားနည်းချက်ရှိတဲ့ကျွန်ုပ်က အမြဲတိမ်းရှောင်ခဲ့ပါတယ်။
သို့သော် မည်သည့်ဆေးဘက်ဆိုင်ရာကော်ပိုရေးရှင်း၏အဖွဲ့၀င်များသည်လည်း အမြဲတမ်း၀မ်းမြောက်စွာတောင်းဆိုမှုကို လက်ခံခဲ့ပါတယ်။
ဘယ်အချိန်ပဲဖြစ်ဖြစ် ကျွန်ုပ်၏လုပ်ရပ်များကိုယုံကြည်ပြီး အပြုံးမျက်နှာဖြင့်လက်ခံပေးပါတယ်။
အဲဒီဆရာသည် အကျွမ်းတ၀င်ရှိတဲ့တောင်ပေါ်လမ်းတစ်ခုတွင်ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့ပြီး အသက်ရှင်လျှက်ပြန်မလာနိုင်တော့ဘဲ သားကောင်ဖြစ်
သွားခဲ့ပါတယ်။
ထို့နောက် ရဲဘော်ဟောင်းတစ်ဦးလည်း ဆုံးရှုံးခဲ့ရပါတယ်။
လှည့်ပတ်ဖြတ်သန်းသွားလာတဲ့လှုပ်ရှားမှုနဲ့ ဘ၀တူလို့ထင်ပါတယ်။
စိတ်ဝိညာဉ်သည် ယခုလည်းပဲဖူဂျီတောင်တဝိုက်တွင် လှည့်လည်နေဆဲဖြစ်ပါတယ်။
ဘယ်အချိန်ထိပဲဖြစ်ဖြစ် Koyama G ကိုစောင့်ကြည့်နေပေးပါ။
သွေးခုန်နှုန်းအောက်ဆီမီတာ ၉၈ . ၉၈ . ၉၉
ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန် ၃၆.၂ ၊သွေးသကြားဓာတ် ၂၀၄
ပျံ့လွင့်နေသော၀ိညာဉ် ၊ ကိုယ်စာလှယ် Koyama Yasunari