မနက်တိုင်း မနက် ၂နာရီခွဲမှာပေးပို့တဲ့ မနက်ခင်းသတင်းစာကို iPadနဲ့ကြမ်းပြင်မှာအိပ်ပြီး စစ်ပါတယ်။
ဖတ်တယ်လို့မပြောတဲ့အကြောင်းအရင်းက ခေါင်းစဥ်ကိုစစ်ဆေးရန်ထောင့်ဖြတ်ဖတ်နေတာကြောင့်ဖြစ်ပါတယ်။
သတင်းကို မလိုက်ပါဘူး။ရှေ့စာမျက်နှာကို ဖတ်ခဲပါတယ်။
အောက်ခြေတွင် ဆောင်းပါးငယ်ရှိပြီး ပြည်တွင်းထုတ်လုပ်ငန်းငယ်များအကြောင်း ဆောင်းပါးဖြစ်ပါတယ်။
ဒေသဆိုင်ရာပွဲလမ်းများ ဆောင်းပါးများဖြစ်ပါတယ်။
လမ်းဘေးမှာ ပန်းပွင့်သေးလေးတစ်ပွင့်ကို ရှာနေတယ်။
အဲဒီကနေစိတ်ကူးအယူအဆကို ဒီနေ့စဥ်မှတ်တမ်းမှာ ရေးထားပါတယ်။
ဒါကြောင့် ယခုတလော လတစ်လရဲ့သတင်းစာပိတ်ရက်သည် ရိုးရိုးသားသားပြောရရင် ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဆုံးရှုံးရပါတယ်။
ယနေ့မနက်မှာ စာရင်းသွင်းထားတဲ့ အပတ်စဉ်ထုတ်မဂ္ဂဇင်းကို ပြန်လှန်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။
တွေ့ပါပြီ။
အမျိုးသားဆေးရုံကြီးမှာ သူနာပြုအများအပြားသည် အငြိမ်းစားယူရန်အစီအစဥ်ရှိပုံပါပဲ။
ကိုရိုနာကြောင့်လို့ စိုးရိမ်နေတဲ့အချိန်တစ်ခုရှိခဲ့ပေမယ့်လည်း အဲဒါထက် ကိုလိုနာသည် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ၀န်ထမ်းများ၏ တာ၀န်
သိစိတ်ကို လှုံဆော်ပေးတယ်လို့ထင်ပါတယ်။
စစ်မြေပြင်မှထွက်ခွာခြင်း မလုပ်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။
သို့သော် ခန္ဓာကိုယ်နှင့်အသက်သည် အကန့်အသတ်ရှိပါတယ်။
လက်ရှိစနစ်အရ ဂျပန်နိုင်ငံ၏ဆေးဘက်ဆိုင်ရာနှင့် သူနာပြုစောင့်ရှောက်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန်မှာခက်ခဲပါတယ်။
အလုပ်ပုံစံပြုပြင်ပြောင်းလဲခြင်းသည် မှန်ကန်ပေမယ့်လည်း မှန်ကန်လွန်ပြီးလက်တွေ့ဘဝနှင့်မကိုက်ညီဘူးမဟုတ်ပါလား။
လုပ်ငန်းခွင်ဆိုဒ်မှာ အသက်ရှင်နေပြီး လူမူဘ၀အလုပ်အကိုင်တွေ ရှိပါတယ်။
တက္ကသိုလ်သုတေသနပညာရှင်ဖြစ်ပါတယ်။
တီဗီဌာနများနှင့်အလုပ်ရှုပ်နေသော ထုတ်လုပ်သူများ အရည်အချင်းရှိသူများနှင့်သရုပ်ဆောင်များဖြစ်ပါတယ်။
ဟိုတယ်မှာ ပိတ်မိနေတဲ့အသံလွှင့်စာရေးဆရာဖြစ်ပါတယ်။
အိုးထိမ်းသမားသည် မိမိအိမ်၌ ပိတ်မိနေပါတယ်။
ဗဟိုအစိုးရရုံးအရာရှိများသည် ညဉ့်နှောင်းပိုင်းအလုပ်လုပ်နေကြတုန်းလို့ ထင်ပါတယ်။
အလုပ်ဆိုဒ်အတွင်း နေထိုင်သည့်အချိန်သည် အချိန်တိုင်းကတ်အားဖြင့် သတ်သတ်ထားသော်လည်း ညအမှောင်အချိန်ပိုင်းအလုပ်
တစ်ခုမျှသာ မဟုတ်ပါဘူး။
အိမ်တွင် အခကြေးငွေမယူပဲအချိန်ပိုလုပ်နေရုံပဲ မဟုတ်ပါလား။
ကျွန်ုပ်သည်လည်း ရုံး၀န်ထမ်းလုပ်ခဲ့တဲ့အချိန်တုန်းကဖြစ်ပါတယ်။
ပိတ်ရက်တွေမှာ အလုပ်လုပ်ရတာကြမ်းတမ်းပေမယ့် အဲဒီနေ့မှာ ၀န်ထမ်းထမင်းစားခန်းကိုလည်း တားမြစ်ထားပါတယ်။
သွားလာစရိတ်ကိုလည်း ငွေတောင်းခံခြင်းမပြုနိုင်ပါဘူး။
ပိတ်ရက်ဖြစ်သည့်အတွက်ကြောင့်ပါ။
အပင်တွေအကြောင်းစသည်တို့ရဲ့ သီချင်းတစ်ပုဒ်ကို သတိရမိပါတယ်။
ရုံး၀န်ထမ်းများသည် သက်သောင့်သက်သာလုက်ငန်းနဲ့ ရောက်လာခဲ့ပါတယ်။
ထိုအချိန်တွင် ဂျပန်နိုင်ငံသည် တက်ကြွပြီးကြီးထွားလာကာ အနာဂတ်ကိုအိမ်မက်ကို စိတ်ကူးယဥ်ခဲ့ပါတယ်။
အလုပ်လုပ်နည်းပုံစံ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုမှာ အလုပ်လုပ်ကိုင်လိုစိတ် ဆုံးရှုံးသွားတဲ့အကြောင်းမဟုတ်ပါဘူး။
ဆေးဘက်ဆိုင်ရာစောင့်ရှောက်မှုလုပ်ငန်းတွင် အိမ်မက်ကိုမက်စေချင်ပါတယ်။
မိမိအတွက်သာမက မိသားစုအတွက်ကိုပါချမ်းသာကြွယ်၀တဲ့ဘ၀ကို အာမခံချက်လုပ်နိုင်ပါတယ်။
သွေးခုန်နှုန်းအောက်ဆီမီတာ ၉၇ . ၉၇ . ၉၉
ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန် ၃၆.၄ ၊သွေးသကြားဓာတ် ၁၁၈
ပဲအနက်ရောင်လက်ဖက်ခြောက်ဖြင့် အိပ်စက်ခြင်း ၊ ကိုယ်စားလှယ် Koyama Yasunari